Η Εφημερίδα των Συντακτών έχει δίκιο. Δεν ταιριάζει σε δυτική χώρα να τηλεφωνεί υπουργός στον κεντρικό τραπεζίτη για να τον απειλήσει.  Δυστυχώς όμως έχουν συμβεί και χειρότερα. Υπουργός Οικονομικών έκλεισε τις τράπεζες για να δει πώς είναι, και μετά να το πει περιχαρής στη γυναίκα του. Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε με τη λίστα. Οι εξελίξεις την καθιστούν διαρκώς ανεπίκαιρη. Τα ανδραγαθήματα  θα εξακολουθήσουν να εκτυλίσσονται καθημερινά μπροστά μας, όπως συμβαίνει με μοναδική συνέπεια εδώ και τέσσερα χρόνια.

Υπάρχουν όμως κάποια χρήσιμα συμπεράσματα από το τηλεφώνημα του Πολάκη.

Πριν διαμαρτυρηθεί στον Στουρνάνα, για τον -κατά τη γνώμη του- κακόπιστο έλεγχο του δανείου του, είπε ότι έβγαζε τριπλάσια από όσα βγάζει τώρα ως βουλευτής. Τα χρήματα αυτά δεν αντιστοιχούν στο πόθεν έσχες του. Κανείς δεν σκανδαλίζεται ιδιαιτέρως με τον ισχυρισμό του υπουργού. Στη χώρα μας, είναι άγραφος κανόνας να φοροδιαφεύγει ο γιατρός που ιδιωτεύει (ενίοτε και εντός του δημοσίου νοσοκομείου). Ο πλούτος είναι αρκετός για να καταξιωθεί επαγγελματικά και κοινωνικά, ανεξαρτήτως της φορολογικής του δήλωσης. Η φύση του επαγγέλματος, σε συνδυασμό με την πρόσληψη της Ελλάδας ως Ψωρoκώσταινας, καθιέρωσε την αντίληψη πως ο γιατρός αξίζει το κάτι παραπάνω. Γι’ αυτό και κάθε μέθοδος νομιμοποιείται, αρκεί να συνίσταται από τον ίδιο, και φυσικά να είναι προσοδοφόρα για εκείνον (βλέπε το ρεκόρ της Ελλάδας στις καισαρικές).

Η ομολογία Πολάκη περνάει απαρατήρητη και από το Μαξίμου και την ανακοίνωσή του σχετικά με το τηλεφώνημα στον Στουρνάρα. Πέραν όλων των άλλων, η στάση της κυβέρνησης είναι μία υπενθύμιση του ευκαιριακού χαρακτήρα της υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης. Ο αδήλωτος πλούτος κάποιου είναι ok, κοινή πρακτική. Ο δηλωμένος πλούτος είναι ιστορική ευκαιρία για αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος προς όφελος των φτωχών. Ένας ελεύθερος επαγγελματίας που δηλώνει  50 χιλιάδες ευρώ πρέπει να δίνει τα 32.000 στο κράτος. Ο Πολάκης μπορεί να λέει ότι έβγαζε διπλά και τριπλά, χωρίς να εξηγεί γιατί δεν φαίνονται. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα που ασφυκτιά από τις παθογένειες, και βρίσκεται σε ιστορική αποστολή κατάργησής τους, όπως διαρκώς και αυτάρεσκα μας υπενθυμίζουν τα ίδια τα στελέχη του. Μία τέτοια πολιτική δύναμη θα είχε ενστικτώδη δυσανεξία σε δηλώσεις όπως αυτές του Πολάκη. Όπως όμως συναισθανόμαστε όλοι, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε έναν τρόπο είσπραξης, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του μνημονίου. Όχι πάντως ευκαιρία για να αναμετρηθεί με την ιστορία και τις ανισότητές της.

Τις ιστορικές αναμετρήσεις τις έχει αφήσει στον Πολάκη.  Ο υπουργός δεν επινοεί τις συγκρούσεις, ούτε έχει φυσικά το πολιτικό κεφάλαιο να κάνει ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι. Απλώς, φουσκώνει αυτά που έχει ήδη ετοιμάσει και σερβίρει ήδη ο Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός πρώτα έλεγε ότι θα πετούσε τον Στουρνάρα από το γραφείο με τις κλωτσιές, μετά η οικονομική αστυνομία πήγε να ελέγξει τη γυναίκα του. Ε, κάποια στιγμή θα περάσει από το γραφείο μία βόλτα και ο Πολάκης για να μετρηθούν οι δυο τους. Για κακή τύχη του Στουρνάρα, ο υπουργός εκτός από τις ιατρικές του δεξιότητες, επαίρεται και για την τέχνη του στο να παίρνει τα μέτρα των αντιπάλων του. Γι’ αυτό ας επισπεύσει τους ελέγχους ο διοικητής, είναι κρίμα να τον ψάχνουν οι δικοί του.